Een enorm lulverhaal in ...3....2...
Door: Mathijs
Blijf op de hoogte en volg Mathijs
27 Juli 2010 | Verenigde Staten, Tempe
..1 Tja, na 3 dagen zonder internet in de middle of nowhere heb je veel te vertellen. Dus al je het komende uur iets te doen hebt moet je het maar even afzeggen want dit gaat beginnen. Dus ik zal maar geen tijd meer verspelen met introducties. Vrijdag was er vrij weinig te doen, we moesten een onderwerp zoeken voor ons project en samen met mijn groepje hebben we voor Ben & Jerry's gekozen. Maarja verder ben ik 's avonds nog gaan zwemmen in het olympisch bad van Flagstaff. Mooi bad en toevallig was het nationaal japans team daar ook aan het trainen. Nadat ik die een de goede techniek van zwemmen had uitgelegd heb ik een meisje uit onze summercourse groep nog de vlinderbeenslag geleerd of "de zeemeermin". Na een week van niks doen en eten voel je je dan weer helemaal goed na wat beweging. Nouja, daarna ben ik maar vroeg naar bed gegaan, omdat we de volgende dag weer vroeg op moesten. Om 7 uur zouden we ook vertrekken voor een trip over de Colorado. Eerst zouden we naar de beroemde horseshoe bend gaan kijken. Een gigantische meander van de Colorado waar je zeken 500 omlaag kon kijken, een reeks van gevaarlijke kliekjes, wat gegiechel en het verliezen van slippers in een klif. En daarna weer terug naar de bus. Maar toen later hoorden we dat nog geen uur nadat wij weg waren gegaan iemand op diezelfde plek van de klif was afgevallen en dat alles afgezet was. Zoiets was in de afgelopen 14 jaar nog nooit gebeurd. Maar op dat moment waren we dus al op weg naar de colorado-tour . In eerste instantie leek deze tour niet zo interessant te worden maar dit bleek helemaal niet te kloppen want onze tourgids wist heel veel interessante dingen te vertellen over te Colorado en daarnaast vertelde hij over de dingen die hij in de rotsen zag. Ik heb hem toen aan een extra verhaal geholpen toen ik Nederland in een van de rotsen zag, ik heb er ook een foto van gemaakt voor de mensen die zich ook fantasierijk voelen. Uiteindelijk voeren we ook voorbij de paardenschoen waar net een aantal parkwachters naar boven aan het hicken waren om het lijk te gaan bergen, het feit dat er ook nog een aasgier boven cirkelde zei al genoeg. Toen kwamen we bij een strandje waar de boten werden aangemeerd en waar we mochten gaan zwemmen. Dus ik met m’n grote mond: Ja ik spring er wel in. Maar na een paar seconden in het water kwam ik er toch achter dat het water van de Colorado River toch wel heeel heeel erg koud was. Na 10 seconden in het water rende iedereen er weer heel snel uit. Naast zwemmen kon je daar ook nog kijken naar een rotswand waar de indianen eeuwen geleden van alles op hadden getekend. Uiteindelijk zijn we weer verder gegaan totdat we aan het einde kwamen. Daarna zijn we weer in de bus gestapt en naar National park Grand Canyon waar we zouden gaan kamperen. Uiteindelijk kwamen we aan, moesten we onze tentjes gaan opzetten en kwamen we er achter dat we op matjes van 1 cm dik moesten slapen en dat we zelf een kussen in elkaar moesten improviseren. Maarja ik zou mezelf niet zijn als ik er niets op zou verzinnen dus ik heb mn matras dubbel gevouwen en van 3 handdoeken een kussen gemaakt en zo heb ik toch heerlijk geslapen. Nu, over de Grand Canyon moet ik toch zeggen dat het echt een geweldig uitzicht is. Voor de mensen die het kunnen: jullie moeten maar eens naar mijn kamer lopen en naar mijn bureaublad kijken dat op mijn bureau ligt. Het was precies hetzelfde uitzicht alleen is het er niks bij vergeleken met het zicht dat ik had. De volgende dag zouden we gaan wandelen, en uiteindelijk toen we op het "normale" einde kwamen, kwam ik er met een aantal andere binken achter dat het pad nog verder ging. Dus wij zijn verder gelopen tot we op gegeven moment bij een brug kwamen en toen zijn we lang terug omhoog gelopen. Toen begonnen op gegeven momenten de problemen op te komen, want omhoog bleek toch wat moeilijker te zijn als omlaag, iemand had zijn enkel flink omgeslagen en iemand anders bleek het een beetje moeilijk te hebben met zijn uithoudingsvermogen. Zo was de weg terug heel zwaar, vooral in de hitte van de zon. We moesten om de zoveel meter stoppen zodat de gewonden konden rusten en het pad ging vrij steil omhoog. Maar we bleven doorzetten. Uiteindelijk kwamen we op de helft een vrijwillige parkwachter tegen die dit als een pensioenhobby deed. Hij heeft de voet van een van de gewonden verbonden en ons daarna nog goede tips gegeven. geweldige vent. Hij heeft ook naar boven gebeld zodat daar een echte parkwachter ons zou opwachten en naar de enkel zou kijken. Dus wij gingen weer op stap, blijven doorzetten en overleven, constant aangevallen door de muilezels die het pad patrouilleerden en de stank van de vele hopen poep die ze achter lieten. Maar uiteindelijk na anderhalf uur lopen zagen we het bord van de ingang van de trail. WE HADDEN HET GEHAALD. De parkwachter keek naar de enkel van die persoon en besloot om hem naar het ziekenhuis te brengen en wij liepen half dood terug naar ons kamp waar we de hele middag hebben uitgerust van de tocht...echte teambuilding. 's avonds was het mijn taak om de kip lekker van de BBQ te krijgen, en ik moet zeggen dat dat ook wel gelukt is want ik kreeg veel complimenten van iedereen. Daarna met z'n allen rond het kampvuur en daarna weer gaan slapen op mijn geweldige matras. De volgende morgen moesten we weer alles opruimen en vertrokken we al snel met de bus naar Tempe in Phoenix wat onze 3de verblijfplaats zou worden. Zo hebben we de hele dag in de bus gezeten, zijn we nog even langs een retail park gegaan waar alles spotgoedkoop was en daarna doorgereden naar de super 8 motel. In Phoenix is het zelfs 's nachts 30 graden. Maar we hebben wel een zwembad, zachte bedden, airco, en tv met duizenden zenders. Alleen de internetverbinding is niet zo goed dus het zal even duren voordat foto's en filmpjes erop staan. Maar qua verhalen houd ik jullie up to date. Morgen zal ik wel wat dieper ingaan op de universiteit van Phoenix.
Voor diegene die het helemaal tot het einde hebben gehaald, proficiat, jullie zullen je nu wel net zoals ik voelen nadat ik klaar was met de wandeling. Maarja, dit was het weekend heel kort samengevat, nog meer doe ik jullie niet aan. Als de foto's online staan horen jullie het wel. Reactie gewild en tot ziens
Gr. Mathijs
Edit: Foto's staan online: http://mathiegoesabroad.mijnalbums.nl
Filmpjes ook: http://www.youtube.com/watch?v=pBgaewTNIh0
http://www.youtube.com/watch?v=_lUwxwa0yC0